داشتن بدترین قرارداد کتبی از قرداد شفاهی بهتر است. نظر به این جمله برخی گمان می کنند که دراین نوع قراردادها (شفاهی) به هیچ عنوان نمیتوانند حق خود را مطالبه نمایند.اما این تصور صحیح نمی باشد. چراکه قانون گذار در ماده ۷ قانون کار،قرارداد کار را به قرارداد کتبی و شفاهی تقسیم مینماید. فلذا قرارداد شفاهی نیز در قانون مجاز اعلام شده است. کارفرما درقرارداد شفاهی انجام کارمورد نظر وحقوق و مزایا و سایر موارد لازم را به صورت شفاهی به کارگر بیان میکند.
برخلاف تصوری که عموم دارند بدین شکل نیست که اگر قرارداد شفاهی منعقد شود،حقوق و مزایای کارگر نقص میگردد و به کارگر حقی تعلق نمیگیرد.بلکه کارگر میتواند با اثبات رابطه کاری خود در مراجع صالح مربوطه ازجمله هیات تشخیص اداره کار ،نسبت به مطالبه حقوق خود اقدام نماید. فلذا شفاهی بودن قرارداد کار نمی توان مانع دسترسی کارگر به حقوق خود شود البته قرارداد های کار شفاهی معایبی هم. داراست که برخی از آنها عبارتند از: دائمی بودن رابطه کاری بر اساس قرارداد شفاهی ، عدم اثبات تعهدات کارگر ، عدم اثبات میزان حقوق و مزایا.